Powodem, dla którego zdania warunkowe generują spora liczbę usterek językowych na egzaminie jest:
– interferencja z językiem polski i powiązane z tym utrwalone błędne nawyki językowe,
– nieadekwatne, nieskuteczne strategii uczenia się.
Zacznijmy od samego początku, czyli struktur.
1. Zdanie warunkowe składa się z części warunkowej zaczynającej się od spójnika „IF” oraz z części wynikowej.
2. Charakterystyczny jest układ czasów gramatycznych, wbijany do głowy polski studentom: „Po „IF” nie ma „will” ani „would”! Dlaczego? Bo tak jest i basta!
I will buy this house if I have (get) enough money.
I would buy this house if I had enough money.
Te struktury gramatyczne są logiczne (wręcz matematyczne). Ich zrozumienie nie nastręcza studentom większych kłopotów. Problemy pojawiają się jednak, gdy trzeba spontanicznie użyć tych struktur w mówieniu lub pisaniu. . Pojawia się wówczas interferencja językowa, w naszym języku mówimy:
1. Kupię ten dom, gdy będę miał wystarczająco pieniędzy. (W obu zdaniach czas przyszły).
2. Kupiłbym ten dom, gdybym miał wystarczająco pieniędzy. (W oby częściach wypowiedzi tryb przypuszczający).
Mimo znajomości reguł gramatycznych, studenci bezwiednie budują wypowiedź zgodnie z regułami rodzimego systemu, a to w dłuższej perspektywie prowadzi do utrwalenia błędów. Radą na to jest właściwie ćwiczyć – nie do upadłego ani na siłę, lecz sprytnie!
Oto garść wskazówek jak się uczyć.
1. Zauważ problem. Skup się na jego wyeliminowaniu i umów się sam ze sobą, że nad nim pracujesz.
2. Ćwicz świadomie to, co chcesz poprawić. Zaleczam zająć się jednym problemem na raz.
3. Znajdź ćwiczenia gramatyczne typu „grammar drills”, które wymagają od ciebie powtarzania tych samych struktur zdaniowych. np.:
Q: ”What will you do if you don’t have enough money?”
You: “If I don’t have enough money, I will….”
Istotnym jest, aby zarówno pisać jak I na głos wypowiadać te zdania. Można to robić z partnerem w nauce lub nagrywać swój głos, aby potem odsłuchać i sprawdzić się. Słuchanie własnego głosu stresuje tylko na początku, a jest to skuteczna metoda samodzielnego wyłapywania usterek językowych.
4. Uzbrój się w cierpliwość. Aby zrozumieć zagadnienie gramatyczne i poprawnie wykonać ćwiczenia wystarczy kilka – kilkanaście godzin pracy. Aby na potrzeby egzaminu wypracować (względną) poprawność potrzeba 4-8 tygodni pracy codziennie.
5. Pełna i spontaniczna poprawność językowa przychodzi po latach praktyki i częstego kontaktu z językiem. Najlepiej w środowisku native speakerów.